Amsterdam (Amsterdam)

David O. Russell’ın asi topluluk komedisi “Amsterdam”ın açılış kartında “Bunların çoğu gerçekten yaşandı” diyor. ABD hükümetini devirmek. Ulusal bölünmeler Amerikan demokrasisini bunaltmakla tehdit ettiğinden Russell, ulusun geçmişinin bu endişe verici bölümü ile bugünümüz arasında açıkça paralellikler görüyor, ancak yazar-yönetmen arsayı karmaşıklaştırdı – filmin konusu, yani üzerinde döndüğü daha büyük komplo değil – öyle bir dereceye kadar ki, izleyiciler şaşkına dönecek. Hangi kısımların doğru, hangilerinin icat edildiğini merak etmek yerine, kendilerini “Ne oluyor?” diye sorarken bulmaları muhtemeldir. 134 dakikanın daha iyi kısmı için.Eğlencenin çoğu zaman şaşırtıcı gelişmelerle etrafta dolaşmaktan kaynaklandığı komedi kaparilerinde ve kim bilir kaçamaklarda belli bir miktarda kafa karışıklığı ne olağandışıdır ne de hoş karşılanmaz (bu filmde Taylor Swift’e olanlar böyle bir bükülme olarak nitelendirilir). Serbest “Amerikan Hustle” moduna geri döndüğünüzde, Russell’ın benzersiz bir şekilde yorucu olabilen kaos için bir iştahı var ve bu tuhaf topluluk akıllı fikirlere ve A listesindeki isimlerden “Amsterdam” miktarlarına karşı-tip performansların bir smorgasbord’una sahip olsa da parçalarının toplamından daha azdır.