Ölüm Ağacı (Wake Wood)

başlığın ilk kelimesinin korkunç önemi yavaş yavaş ortaya çıkıyor. İrlanda kırsalında geçen bu ürkütücü, kara-komik korku, Don’t Look Now, The Wicker Man ve Ira Levin’in toplumsal kabusları geleneğindedir; seyircisini eğlenceli bir şekilde saf saçmalığın eşiğine getiren düşük bütçeli bir film. Ama aynı zamanda tabu fikirlerine, hayatın hüznünü hafifletmek için törene ve ritüele duyduğumuz daimi özlemimize ve Larkin’in gerçekten korkutucu olanın ölmek değil, ölmek olduğu fikrine nahoş ve etkili bir şekilde riffler veriyor.

Bu tür filmlerin köklü geleneğinde, genç ve yakışıklı profesyonel bir çift, tek bir çocuğun trajik kaybıyla başa çıkıyor. Aidan Gillen ve Eva Birthistle, genç kızı korkunç koşullarda ölen sırasıyla veteriner ve eczacı olan Patrick ve Louise Daly’dir. İzleyiciye travmatize edilmiş parçalar halinde gösterilen acı verici bir anı. Patrick, muayenehanesini bir kasabada yönetiyor gibi görünüyor ve şık bir Gürcü terasına benzeyen bir yerde yaşıyor.