Kamp Holland

Kağıt üzerinde, kulağa korkunç geliyor, ancak tüm proje, büyük bölümlerini anında sevimli kılan bir samimiyet ve canlılık havası soluyor. Düşük bütçeli bir şekilde, filmin gerçekte olduğundan çok daha az manipülatif, hesaplayıcı ve cilalı görünmesini sağlar. İlk başta bir kitsch gençlik kampı komedisi gibi görünen şey, bittiğinde daha düşünceli ve dokunaklı bir şeye dönüştü, yüzeydeki tuhaflığı gerçek bir özlem havasıyla desteklendi.
Filmin evdeki popülaritesi kısmen, İspanyol ruhunun genellikle birbirini dışlayan iki temel yönünün kendini iyi hissetmesiyle açıklanabilir: bir yanda geleneksel olarak Katolik, kiliseye giden İspanya ve diğer yanda ilerici İspanya, sadece eğlenmek isteyen ve bir ibadethanede ölü görülmez. Bu filmde, kutsal/kamp ayrımının her iki tarafı da diğerinin çağrısını hissediyor ve birçok izleyici için sonuç, özellikle yenilenen bölünme tehdidiyle bu zamanda, katıksız bir arınma olacaktır. Bir düzeyde, Kutsal Kamp, karşıtların mutlu bir şekilde bir arada yaşamasıyla ilgili çekici bir fantezidir.