The Church

Philadelphia mahallesinde soylulaştırma devam ederken, yerel bir papaz (Bill Moseley), nesillerdir ailesinde olan kilisesini satmakta tereddüt ediyor. Çeşitli taraflarca satmaya zorlandıktan sonra, kilisenin huzursuz ruhları varlıklarını bildirir ve aralarından hangisinin doğru ruhlar veya korkunç günahkarlar olduğuna karar verir.

Bunun gibi bir konsept ne kadar harika olsa da, korku türündeki spiritüalizm genellikle eğlenceli bir yolculuk olduğundan, THE CHURCH ne yazık ki prodüksiyon ve hikaye anlatımı açısından geride kalıyor. Bu, yönetmen Dom Frank için ilk deneme gibi geliyor ve izleyiciler için çok dikkat çekici görünen belirli film yapım teknikleri konusunda deneyim eksikliği gösteriyor. Oyuncu kadrosunun büyük bir çoğunluğu tarafından oldukça zayıf performansların yanı sıra, hiçbir sahnede hiçbir gerilim veya derinlik gösterilmeyen hiçbir şey düzgün bir şekilde aydınlatılmış hissetmiyor. Ancak hikayenin temeli eğlenceliydi ve doğaüstü bir ortamda sunulduğu gibi dinin içinde bulunabilecek yolsuzluğa odaklanarak umut vericiydi.

Neyse ki, Bay Moseley filmi taşıyor ve karakterinin kişiliğine biraz ışık tutuyor. Onu değiştirdiğini ve hoş bir kahramanı oynadığını ve oyunculuk yeteneğinin çeşitliliğine maruz kaldığını görmek her zaman harika. Geniş bir menzile sahip ve seçilen rol ne olursa olsun her zaman başarılı oluyor. Bu, Clint Howard’ın görünümünün yanı sıra, profesyonellikleri ve keyifli performansları ile filmi bir arada tutuyor.

Hayattaki her şeyde, tüm cansız yönlerin bütçeye dayandığından eminim, bu tamamen anlaşılabilir bir durumdur ve sonunda benim için tam olarak bir araya gelmemiş olsa da, bu kimsenin bu filmi izlemesini asla engellememelidir. veya bir inceleme nedeniyle herhangi bir film. Zevk tamamen özneldir ve herhangi bir sinema izleyicisinin her şeyi kendi takdirine göre deneyimlemesini rica ediyorum. Düşük bütçeli korku filmlerini sevenler için THE CHURCH, izleme listenize harika bir ekleme yapacak.