1957 yılında Ingmar Bergman’ın yönettiği film 14. yüzyılda yaşanan bir olayı anlatır. Film bir şövalyenin yıllarca hiç bilmediği topraklarda tanrı için savaşması ve ölümle burun buruna olmasına rağmen varoluş mücadelesi içerisinde yaşadığı karmaşayı hikayesidir.

Hiç bilmedikleri topraklarda 10 yıl boyunca Haçlı Seferleri mücadelesinde savaşmış Antonius Block, bir çok kez ölümle burun buruna gelmiş bir çok kezde insanların ölmesine neden olmuştur. Savaşın gayesini sürekli olarak sorgulasada kılıcını çekmekten başka çaresi yoktur. Dini inançların evinden uzaklaşması gerektiğini ve gerekirse bu uğurda öldüremediyse ölmesi gerektiği gerçeği sorgulamasının altındaki temel sebeplerdir. Yıllar sonra savaş bitmiş ve Antonius evine geri dönmek üzere yola çıkmıştır. Ancak bu sırada veba salgını on binlerce insanın hayatına mal olduğu haberini alır. Bu haberin üzerine silah arkadaşı ile birlikte dinlenmek üzere otururlar. Bu sırada tanrıya yalvarmaya başlar ancak bunun bir etkisi olduğunu düşünmemektedir.

Bu sırada şövalyenin yanında kendisini beklediği ölüm belirir. Yıllarca savaşmış ama ölmemiş olan Antonius’un savaştan sonra evine dönerken ölümle karşılaşması kendisi için oldukça trajik bir durum olmuştur. Yıllarca ölüme dayanmış bir şövalye oluşu onun yine ölümü kabullenmemesini sağlar. Ölüme karşı meydan okur ve kolay kolay canını vermek istemez. Antonius ölüme bir oyun teklif eder. Birlikte satranç oynayacaklardır ve eğer galip gelirse ölüm onun canını almayacak, affedecektir. Şövalyenin teklifi aslında sadece zaman kazanmaktır. Çünkü hayatının geri kalanında anlamlı hiç bir şey yapmadığını farkederek hayata bu şekilde veda etmek istemez. Oyun gereği önce kendisine hazır olarak sunulmuş ve toplumu derinden etkileyen anlamlara karşı savaş açması gerekmektedir. Yıllarca toplumu esiri altına alarak kitlesel hareketleri gerektiren din kavramı üzerinde durur. Tanrı’nın varlığını sorgulamaya başlayarak aslında yok olduğuna inanmak değil var olduğuna inanmak için sebepler arar. Hatta bu uğurda şeytanla bile iş birliği yapmayı düşünür ancak ne şeytanı ne tanrıya ulaşamaz.

Oyunun sonuna doğru ölüm sadece şövalyeyi değil bütün ailesini öldüreceğini söyler. Şövalye ölümün dikkatini dağıtmayı başarır ve ailesini kurtarır. Artık hayatı bir anlam kazanmıştır ve ölüm onun için korku olmaktan çıkmıştır.