Avrupalı

Ulaş Ak’ın yönetmenliğini yaptığı Avrupalı 2007 yılında vizyona giren bir komedi filmidir. Başrollerinde usta oyuncu Aydemir Akbaş, Cem Davran, Sema Öztürk ve Yasemin Kozanoğlu’nun yer aldığı kadrosuyla izleyenlerin yüzünü güldürmeyi başarıyor. Türkiye’nin Avrupa birliği ile olan süreçleri baz alınarak oluşturulan senaryoda Türklerin Avrupa’ya olan bakış açısı ve buna bağlı olarak değişen tavırları görebiliyoruz.

Bir Türk ailesi ile yunan ailesi arasında gelişen olaylar Avrupalılaşma kavramının üzerinde durulan bir komedi sahnesine neden oluyor. Filmin hikâyesi birbirinin devamı niteliğinde olaylardan oluşmuyor. Batıya olan hayranlık, Avrupalılaşmanın verdiği farklılaşma gibi konular Cem Davran’ın canlandırdığı bir karakter üzerinden parçalanmış hikâyelerden oluşuyor. Türkiye’de doğup büyümüş ancak eğitimini Avrupa’da almış bir genç kendini oraya ait hissetmekte ve oranın parlamenter sistemine dede adapte olabilmiş bir yapıya sahiptir.

Kendisini bir yunan ailesinin kızı ve bir Türk ailesinin kızı arasında buluyor ve buradan başlayan hikâye mizah yöntemi kullanılarak eleştirisel bir yöne doğru evriliyor. Avrupa birliğinde yer almak isteyen Türkiye’nin bu aşamadaki doğru ve yanlış hamlelerinin yanı sıra Avrupa birliğinin de Türkiye’ye bakış açısında bulunan doğru ve yanlış hamleler de yer alıyor. Filmin konu yelpazesinin oldukça geniş olduğunu söylemek mümkün.

Türk istihbarat sisteminden ermeni soykırımına, Hrant Dink davasından Avrupa Birliğine katılma konusuna hazır olup olmamıza kadar farklı güncel konulara değinilmiş. Kendini Avrupalı olarak hisseden bu gencin iki farkı ülkenin kızı arasında yaşadığı aşk çıkmazı batılılaşma çabası içerisinde kaybettiğimiz kimliğimizi hatırlatmaya dayalı bir film olduğunu söyleyebiliriz. Kendisinin yaşadığı bu çıkmaz ailelerin devreye girmesiyle birlikte büyüyen bir komedi serüveni yaratıyor.

Filmin sonuna doğru geldiğimizde bu aşama bireyin kendini sorgulaması için verilen sürenin kapısını aralıyor. Avrupa birliğine katılmak konusunda ne kadar hazır bir durumda olduğumuzu, kendimizi Avrupa’ya beğendirme çabası içerisinde olduğumuz bu dönemde kendi öz benliğimizi ne kadar koruyabildiğimizi, farklı ülkelerde yaşayan insanların aslında büyük bir ailenin küçük bir parçası olması gerektiğini, dünyanın sevgi ve hoşgörüyle var olabileceğini bizlere anlatmaya çalışıyor. Bu sayede bilincine vardığımız sevgi ve hoşgörü sayesinde dünyanın birçok yerinde akan kan ve gözyaşının artık son bulabileceği anlatılır.