Head Full of Honey

Alzheimer konusu, dul Amadeus’un (Nick Nolte) hızla tırmanan bunamasıyla uğraşan (veya başa çıkamayan) bir aile hakkındaki feci “Head Full of Honey”de ton olarak darmadağınık, ara sıra saldırgan bir muamele görüyor. Durumunun uyarı işaretleri ilk olarak karısının cenazesinde konuşurken turta hakkında tuhaf bir teğet geçtiğinde, onun göğüslerini övdüğünde, onun öldüğünü unuttuğunda ve nerede olduğu hakkında hiçbir fikri yokmuş gibi göründüğünde ortaya çıkıyor.

Amadeus’un oğlu Nick (Matt Dillon), babasının kendisinin ve ailesinin yanına taşınması gerektiğine karar verir. Ancak Nick ile aşırı çalışan karısı Sarah (Emily Mortimer) arasındaki gerilim yüksektir ve yaşlı adamın varlığı işleri daha da kötüleştirir. Buzdolabına işiyor, dolaba pişmiş tavuk bırakıyor ve akşamları ölü karısını telefon zannettiği bir muzdan arayarak geçiriyor. Yani, bahçeyi elektrikli testereyle kesmediği, 10 yaşındaki torunu Tilda’nın (Sophia Lane Nolte) etrafında yanlışlıkla dolu silahlarla ateş etmediği veya mutfağı ateşe vermediği zamanlarda.

Tuhaf olay örgüsü ve tiz performanslarıyla devam etmek için, film bir Cuisinart’ta kurgulanmış gibi görünüyor. Ama bunlar suçlarının en küçüğü. Şaşırtıcı bir şekilde, kimse Tilda’yı Amadeus’la gözetimsiz bırakmak konusunda endişeli görünmüyor. Bunun yerine, film bunu erken gelişmiş kız için çılgın büyükbabasıyla bağ kurma maceraları yaşaması için bir fırsat olarak ele alıyor. Yönetmen Til Schweiger (mali açıdan başarılı 2014 Alman filmini yeniden yapıyor) ve ortak çalışanları, bu hastalığın yıkıcı bedelini açıkça anlıyorlar, bu da Amadeus’un maskaralıklarını komik sahnelere dönüştürme kararını çok daha cesaret kırıcı hale getiriyor.