Life Inside Out

Laura (Maggie Baird) 46 yaşında üç oğlu olan bir annedir. En küçüğü olan 14 yaşındaki Shane (Finneas O’CONNELL), ailesine haber vermeden futbol takımından ayrıldı. Çalışkan babası Mike (David Cowgill) mali sıkıntıyı hissediyor ve Laura’ya bir iş bulmasını önerdi. Annesinin gözünün elmasıydı ve ergenlik döneminde hevesli bir şarkıcı / söz yazarı olduğunda ondan cesaret aldı. Ama annesi öldüğünde Laura gitarını bıraktı.

Müziğin gerçekten hayatının tutkusu olduğunu hisseden bu orta yaşlı, gitarını tamir ettirir, yeni baladlar yazar ve her hafta açık mikrofonla bir Los Angeles Kulübünde sahne alır. Bu arada Shane, bir gün tutkusu haline gelebilecek bir şeyi gizlice araştırıyor — müzik ve şarkı yazarlığı. Okuldaki sevimli bir kızdan esinlenerek, bir genç olarak hayal kırıklığı duyguları hakkında yazmaya başlar. Shane’in şarkılarından birini prova ederken annesine yaptığı köprü çok dokunaklı.

Müzikle ilgili en sevdiğimiz yazarlardan biri olan John M. Ortiz, Müziğin Tao’sunda şöyle yazıyor: “Yazılabilse de müzik yakalanamaz. Her şeye ait, hiçbir şeye sahip değil. Her zaman vermek, asla almamak, fark edilmeden, açıklanamayan herkese fayda sağlar. Müzik her zaman olanı çağrıştırır, kendimizle uzlaşmamıza yardımcı olur.”

İlk kez yönetmen Jill D’agnenica, gerçek hayattaki anne / oğul Maggie Baird ve Finneas O’connell’in kendi şarkılarını yapmalarını en iyi şekilde sağlıyor. Baird ve Lori Nasso’nun senaryosu, kaynayan aile gerilimlerini gerçekçi bir şekilde yakalar. Ancak tüm endişe enerjilerine rağmen, iki kişi mutluluklarını takip etme şansını dener. Müzik, kendileriyle uzlaşmalarına yardımcı olan güzellik ve lütuftur. Hem ergenler hem de orta yaşlılar için iyileştirici bir adımdır.