Mutlu Beraberlik (春光乍洩)

Buenos Aires’te düşük ücretli işlerde çalışan eşcinsel bir çift. Umutları ülkenin kuzeyindeki Iguazu Şelaleleri ‘ne ulaşmaktır, ancak fon eksikliği ve açık-kapalı ilişkilerindeki sürekli çekişmeler onları mutlu sona ulaşmaktan alıkoymaktadır. Buenos Aires’teki zamanları devam ederken, ikili arafta; Lai, Ho’nun aşklarını uzlaştırma girişimlerinden sürekli korkarak “hadi yeniden başlayalım” demeye cesaret etti. Ama öyle olmayacak: Çalışkan Lai’yi işini yaptığı için eleştirirken, kendini ucuza yaşlı adamlara fahişelik ediyorken buluyor. Kötüye kullanım her iki taraftan da akmaktadır. Bu ikisinin yaşadığı onca kavga ve tartışmadan sonra bile, birbirleri olmadan yaşamanın çok zor olduğu açıktır. Her ayrılık veya kavgadan sonra kendilerini kaybolmuş, asık suratlı, yabancı bir ülkede tamamen yersiz hissederler.

Yalnızlıkları onları fuhuşa sürüklüyor, kimliklerindeki boşlukları doldurmaya çalışıyor ve sonunda hep birbirleriyle çıkıyorlar. Her iki karakterin de en son kaçışlarından sonra tekrarlayan kendine zarar verme dünyasına bir kez daha girip girmeyeceğini merak ederken, bu acı döngüsünün döndüğünü görüyoruz. Ta ki, hikayenin üçüncü önemli karakteri ortaya çıkana kadar. Sonunda Lai, Tayvan’dan tek başına seyahat eden bir iş arkadaşı olan genç Chang’da  teselli bulur ve onu babasıyla olan zor ilişkisinde ortak bir noktada uzlaştırmaya çalışır. Ve durumundan duyduğu üzüntüye rağmen, sonunda tek başına hareket etmenin de daha iyi olduğunu hissediyor.