The Windermere Children

1945’te İngiliz hükümeti, Auschwitz ve Belsen’den kurtarılan yaklaşık 750 çocuğu kabul etti; Bunlardan 300’ü kalıcı evler bulmadan önce rehabilitasyon için Windermere’e getirildi. Simon Block’un yazdığı, Michael Samuels’in yönettiği filmde çocukların Windermere’e gelişlerini, dört ay boyunca burada gördükleri terapiyi ve hayatlarını takip ediyoruz. Filmin başında ve sonunda hayatta kalanların kısa yorumları ve resimleri var.Çocuklar sakin bir şekilde otobüsten iniyor ve üstlerini çıkarıp doktor muayenesi için sıraya girmeleri isteniyor. “Rahatla” diyor diğer çocuk, diğerini sakinleştirmeye çalışarak. Karşılığında “Rahatlama seni öldürür” gelir. Adı sorulduğunda refleks olarak kolundaki dövmeyi işaret ediyor. Dışarıdan toplama kampı kışlasına benzeyen fabrika işçilerinin eski binalarında bulunuyorlar. Durumun kötü bitmeyeceğine inanmaları zor. Filmin gerçek insanlardan ve gerçek hayattan uyarlanmış olması izleyiciyi o zamanlara götürüyor ve yaşananları hissettiriyor.