Yozgat Blues

Yavuz, İstanbul’daki belediye kurslarında müzik dersleri veren ve şehrin gösterişli alışveriş merkezlerinde seksenlerin Fransız şarkılarını söyleyerek gelirini toplayan, en sevdiği melodisi olan, asal sayısını  geçmiş ama iyi korunmuş yaşlı bir adamı canlandırıyor.

Halka açık gösterileri için kel ezmesini peruğun altına saklayan yalnız bir bekar olan babasının ölümünden bir süre sonra küçük bir taşra kasabası olan Yozgat’ta bir süre kalmak üzere İstanbul’dan ayrılmak üzeredir ve işsiz eski bir öğrencisi Neşe  gelip gelemeyeceğini sorar. Katkısı olarak önerebileceği tek şey sahnede arka vokal sağlamaktır. Ve Yavuz fikir konusunda hevesli olmasa da denemeye istekli.

Neşe, Yozgat’a geldiğinde kaçınılmaz sahne korkusunun üstesinden gelmek zorunda kalır, ancak yerel radyo ve gazetelerde olumlu yazılar alınca herkes rutininden memnun görünür. İkisi, işverenleri tarafından birbirine bağlı iki otel odasına yerleştirildikten sonra bir araya gelirler ve kısa süre sonra yaşlı bir evli çifte benzer bir yaşam biçimine girerler. Sabah kahvaltıda birlikte kalkmak, birlikte yemek paylaşmak ve geceleri yan yana sahnede çalışmak.

Somurtkan Yavuz bu ilişkiye yerleşmekten gayet memnun ama göz alıcı bir yıldız olmaktan çok uzak olan Neşe çok daha genç, dışa dönük ve doğal olarak yeni ilişkilere girmeye meyilli. Cesurca yeni bir kurulumla birleşir, kendini bir şiir okuma şovunda arka plan şarkıcısı olarak bulur ve kendi başına bir bayan salonu açmak üzere olan genç bir kuaförle bağ kurar ve kaçınılmaz olan olur.

Yavuz, müzik türünün eski moda olduğu ve yerine yerel bir halk grubunun geçeceği ilk söylendiğinde Neşe’ye niyetini açıklamadan önce hala cesaretini topluyor ve sonra niyetinden tamamen habersiz olan Neşe’nin geleceği için tamamen farklı planları olduğunu öğreniyor.

Coşkun bu tuhaf ilişkiyi gözlemler, ancak asla onu rahatsız etmeye veya empoze etmeye çalışmaz ve herhangi bir müdahale olmadan doğal olarak gelişmesine izin verir. Mesafesini koruyor ve seyirciyi satırlar arasında okumaya ve karakterlerinin kolayca tahmin edilen gizli düşüncelerini ve duygularını kendi başlarına çözmeye davet ediyor.

Neşe, Yavuz’un desteğine daha az bağımlı hale geldikçe Yavuz ve Neşe gizlice ayrılırlar. Yavuz diğer insanlarla iletişim kurma yeteneğini kaybetmiş, somurtkan, orta yaşlı bekar bir adam olarak sık sık dokunaklı, içe dönük performansı, Damgacı’nın açık sözlülüğüyle, yeni insanları ve yeni deneyimleri kabul etme isteğiyle keskin bir tezat oluşturuyor. Tıpkı yaşlılığın yaklaşan ürperişini hissettiği gibi geleceğe umutla bakıyor.